تفاوت بین پردازشگر صوتی دیجیتال و میکسر

تفاوت بین یک پردازنده صوتی دیجیتال و یک کنسول میکس اساسی است. انواع مختلفی از پردازنده های صوتی وجود دارد. اگر در سیستم صوتی وجود داشته باشد، متعلق به تجهیزات جانبی است. میکسر دستگاهی برای میکس و توزیع سیگنال های صوتی، تنظیم سطح و پردازش پارامتر است و دستگاه جانبی آن برای تنظیم سیگنال صدا بر اساس تقاضا است. در مورد صحنه صوتی که باید اصلاح و کامل شود. پردازنده ها پردازنده های صوتی آنالوگ و پردازنده های صوتی دیجیتال هستند که هر دو در سیستم های میز آنالوگ وجود دارند. میکسر دیجیتال نیازی به لوازم جانبی ندارد، تمام عملکردهای پردازشگر صوتی دیجیتال را در خود دارد.

پردازنده صوتی دیجیتال چیست؟ پردازنده صوتی دیجیتال یک دستگاه پردازش سیگنال صوتی دیجیتال است. عملکرد آن تبدیل سیگنال آنالوگ ورودی چند کاناله به سیگنال دیجیتال و سپس انجام یک سری پردازش الگوریتم قابل تنظیم روی سیگنال دیجیتال برای رفع نیازهای بهبود کیفیت صدا، مخلوط کردن ماتریس و لغو است. نویز، لغو اکو، لغو بازخورد و سایر الزامات برنامه. سپس سیگنال های آنالوگ چند کانالی را از طریق تبدیل دیجیتال به آنالوگ خروجی می دهد.

پردازنده صوتی دیجیتال، نسبت به سیستم صوتی آنالوگ، اولین سیستم صوتی آنالوگ است. پردازنده صوتی دیجیتال عملکرد همه دستگاه های آنالوگ را متمرکز می کند و اتصالات فیزیکی فقط میکروفون، پردازنده های صوتی دیجیتال، تقویت کننده های قدرت و بلندگوها هستند.

ماتریس صوتی دیجیتال، توابع پردازش صدا را که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند، یکپارچه می کند. علاوه بر تنظیم قبل از تقویت، فشرده سازی، محدود کردن، EQ و تاخیر زمانی، انواع بیشتری از ماژول های پردازش ماتریس هوشمند را نیز ارائه می دهد.

علاوه بر این، سیستم همچنین سرکوب بازخورد میکروفون، بهره خودکار سیگنال، اختلاط خودکار میکروفون، و انواع مختلف ماژول‌های پردازش تقسیم فرکانس مورد استفاده در موقعیت‌های حرفه‌ای را فراهم می‌کند. "ماژول کنترل ماتریس پارتیشن" که مخصوص کنترل پارتیشن توسعه یافته است، می تواند به طور همزمان قضاوت سیگنال موثر (مانند محدودیت دروازه، کنتاکت کنترل خارجی، محدودیت گیت به اضافه کنتاکت کنترل خارجی، و غیره) و تنظیم اولویت را برای سیگنال های ورودی متعدد انجام دهد، و دارای یک تابع انتخاب مسیر خروجی مستقل